Ṣafar is de tweede maand van de islamitische kalender. Het islamitische jaar begint met de heilige maand Muḥarram, gevolgd door Ṣafar. Het woord “Ṣafar” bestaat uit de drie Arabische letters die als volgt getranslitereerd zijn: ṣād, fā, en rā. Volgens het woordenboek heeft dit woord verschillende betekenissen, waaronder “leeg zijn”.

De oorsprong van de Naam Ṣafar

Het was gebruikelijk bij de Arabieren om tijdens de heilige maanden een wapenstilstand in acht te nemen en geen oorlogen te voeren. Echter, zodra deze maanden voorbij waren, pakten ze hun wapens op en verlieten ze hun huizen om oorlog te voeren of te reizen. Hierdoor bleven hun huizen leeg achter. Vandaar de naam Ṣafar. [1]

Misvattingen over de maand Ṣafar

Helaas bestaan er over deze maand veel misverstanden, en wordt deze onterecht geassocieerd met bijgeloof en onheil. Ook vóór de komst van de islam hadden de Arabieren in het pre-islamitische tijdperk verschillende ideeën en bijgeloof over de maand Ṣafar. Ze geloofden dat de maand Safar een ongeluksmaand was. Maar dit had de Profeet Mohammed, vrede zij met hem, ontkracht. [2]

Tegenwoordig zijn vergelijkbare ideeën nog steeds aanwezig in bepaalde culturen en samenlevingen. Dit is te wijten aan een gebrek aan islamitische kennis onder moslims. Soms komt het ook voor dat moslims deze gebruiken overnemen wanneer ze via verschillende kanalen hiermee in aanraking komen. Deze gebruiken en opvattingen staan volledig los van de islam en de Heilige Sharia. In dit artikel bespreken we enkele van deze misstanden en bijgeloven. We kunnen dan deze slechte innovaties herkennen, ons ervan distantiëren en ze verwerpen.

De maand Ṣafar en de eerste dertien dagen

In sommige culturen geloven mensen dat de eerste dertien dagen van de maand Ṣafar ongeluk brengt. Daarom worden de dagen vanaf de eerste tot de dertiende van deze maand als onheilspellend beschouwd. Men beweert dat de profeet Mohammed, vrede zij met hem, tijdens deze dagen ziek werd. Er wordt geloofd dat deze ziekte het gevolg was van deze onheilsdagen. Daarom noemden ze deze maand “De Maand van ‘Teera Teezi’. Met ’teera’ bedoelen ze het getal 13, en met ’teezi’ verwijzen ze naar ‘moeilijkheden en problemen’. [3]

Slechte innovaties geboren uit bijgeloof

Wanneer de dertiende van Ṣafar aanbreekt, koken de mensen dan kikkererwten en delen deze uit. Ze hopen dan rampen en onheil af te wenden. Al deze overtuigingen zijn echter ongegrond. Ze zijn het resultaat van pure onwetendheid en bijgeloof. Het aanhangen van dergelijke overtuigingen wordt beschouwd als een ernstige zonde. [4]

Bijgeloof gebaseerd op verzinsels

Het is waar dat de Profeet Mohammed, vrede zij met hem, ziek werd in de maand Ṣafar. Dit was echter niet in de eerste dertien dagen. De Profeet werd ziek tijdens de laatste dag van Ṣafar en de eerste dagen van de maand Rabīʾ al-Awwal. Imam al-Dzahabī (748 AH) rapporteerde dat de Profeet van Allah, vrede zij met hem, ziek werd op woensdag. Dat was op de laatste nacht van Ṣafar. Hij overleed op maandag, de twaalfde dag van Rabīʾ al-Awwal. [5]

De maand Ṣafar en het neerdalen van djinns uit de hemel naar de aarde

In sommige culturen gelooft men dat tijdens de maand Ṣafar manke, kreupele en blinde djinns vanuit de hemel naar de aarde afdalen. Men adviseert elkaar om “Bismillāh” (In de naam van Allah) te zeggen voordat ze een stap naar buiten zetten. Dit doen ze niet om islamitische redenen, maar om de djinns geen last te bezorgen. Ook slaan sommige mensen tijdens deze maand, vooral in de laatste dagen, met stokken op kisten, koffers, pilaren en muren om de djinns uit hun huizen te verdrijven en zo hun huizen te beschermen tegen deze kwaadaardige wezens. Deze praktijken zijn echter ongegrond en in strijd met de islamitische leer. [6]

Niet trouwen in Ṣafar: volledig ongegrond

Er bestaan diverse bijgelovige opvattingen over deze maand. Zo gelooft men dat men niet mag trouwen of feesten vieren vanwege het vermeende ongeluk dat dit zou brengen. Ook wordt gedacht dat het starten van nieuwe ondernemingen ongeluk kan veroorzaken. Deze praktijken zijn echter volledig ongegrond en hebben geen enkele basis in de islam.

Er zijn geen ongeluksmaanden en dagen in de islam

Volgens de islam bestaan er ongeluksmaanden of ongeluksdagen. Ja, in tegendeel zijn er wel sommige dagen in het jaar of sommige maanden die gezegend en waardevol zijn. [7]

Alle tijd is geschapen door Allah de Verhevene, en daarin vinden de daden van de mensen plaats. Elke periode waarin een gelovige zich wijdt aan de gehoorzaamheid aan Allah is gezegend. Evenzo is elke periode waarin men zich bezighoudt met zonden, ongelukkig. In werkelijkheid is zonde de ware bron van ongeluk. [8]

Bijgeloof bestrijden begint met onderwijs en voorlichting

Bijgeloof bestrijden begint met onderwijs en voorlichting. Door mensen te informeren over de juiste principes van de islam helpen we misverstanden uit de wereld. Het bevorderen van kritisch denken en logisch redeneren is belangrijk, zodat iedereen zelf de betrouwbaarheid van informatie kan beoordelen. Het helpt ook om positieve activiteiten te organiseren, zoals trouwerijen of het starten van een vrolijke onderneming. Dit toont aan dat we bijgeloof niet serieus nemen en helpt de negatieve associaties te doorbreken die uit onwetendheid zijn ontstaan.”

Ṣafar al-Muẓaffar: De Maand van Succes

De maand Ṣafar is net als andere maanden een periode waarin, net zoals in andere maanden, de genade en zegeningen van Allah kunnen neerdalen. Deze maand wordt ook wel Ṣafar al-Muẓaffar genoemd, wat ‘De Maand van Succes’ betekent. Hoe kan deze dan ongelukkig zijn?

Als iemand tijdens deze maand de religieuze voorschriften naleeft, goede daden verricht en zonden vermijdt, dan is de maand zeker gezegend voor die persoon. Echter, als iemand met slechte daden deze maand in zonden doorbrengt, zonder onderscheid te maken tussen wat toegestaan of verboden is, dan zijn de zonden alleen al voldoende om die persoon ten val te brengen. Of het nu de maand Ṣafar is of elke seconde, minuut of uur van enig andere maand; als tegenspoed iemand treft, is dat het gevolg van zijn of haar eigen daden.