De zoogmoeders van de Profeet

Toen de Profeet Mohammed -vrede zij met hem- geboren werd, dronk hij als eerste de moedermelk van Vrouwe Thuwaybah. Zij was voorheen een slavin van Abū Lahab. Vervolgens werd hij door zijn moeder Vrouwe Āminah gezoogd en daarna nam Vrouwe Ḥalīmah Saʾdiyah hem mee naar haar dorp om hem verder te zogen. Hij bracht bijna zijn hele kindertijd bij haar door.

De Mekkaanse cultuur van het zogen

In de Mekkaanse cultuur was het gebruikelijk om pasgeborenen naar dorpen te sturen, zodat ze in een gezonde omgeving konden opgroeien en een goed karakter konden ontwikkelen. Bovendien sprak men in dorpen zuiverder Arabisch dan in de steden, waar de taal werd beïnvloed door andere talen. De zoogvrouwen kwamen naar de steden om de zuigelingen mee te nemen naar hun dorp en kregen hiervoor een vergoeding en extraatjes.

Vrouwe Ḥalīmah neemt de Profeet Mohammed met zich mee

In het jaar dat de Profeet van Allah -vrede zij met hem- werd geboren, kwamen de vrouwen uit het dorp ook naar de stad. Maar geen enkele vrouw wilde de wees Mohammed meenemen. Zijn vader was overleden voordat hij geboren werd en je wordt beschouwd als een wees wanneer een of beide ouders zijn overleden. Weeskinderen brachten immers geen grote beloningen met zich mee. Vrouwe Ḥalīmah Saʾdiyah kon geen zuigeling vinden om te zogen en besloot daarom de wees mee te nemen, zodat ze niet met lege handen naar huis zou terugkeren. Haar man stemde hiermee in en zo nam ze zonder het te weten de koning der koningen, de genade der werelden in haar schoot.

Het kind: een bron van zegeningen en welvaart

Het huis van Vrouwe Ḥalīmah werd al snel vervuld met de tedere genade en overvloedige zegeningen van Allah. Vrouwe Ḥalīmah en haar man Hārith waren diep doordrongen van het besef dat dit kostbare kind de bron was van deze goddelijke gaven. Het was de welwillendheid van Allah dat dit kind, dat door anderen werd vermeden, de naam van Vrouwe Ḥalīmah Saʾdiyah zo prachtig verlichtte, dat haar naam zal blijven stralen zolang de wereld zal blijven voortbestaan.

Met volle toewijding zorgde Vrouwe Ḥalīmah voor de Profeet -vrede zij met hem- gedurende twee volle jaren. Tijdens deze kostbare periode ontwikkelde ze een diepe genegenheid voor hem en besefte ze dat hij een buitengewone jongen was. Vanaf het moment dat hij in hun midden kwam, werden ze overstelpt met een overvloed aan gunsten en zegeningen. Ze waren bekend met ontberingen en armoede, maar nu werden ze overladen met overvloed en ontbrak het hen aan niets.

Tot grote verbazing van de dorpsbewoners begonnen de geiten en schapen van Vrouwe Ḥalīmah, die voorheen maar karige hoeveelheden melk gaven, nu overvloedig te melken. Nieuwsgierigheid overmeesterde de dorpsbewoners en ze besloten hun eigen kuddes te laten grazen op dezelfde plekken waar Vrouwe Ḥalīmah haar kudde liet grazen. Helaas waren hun inspanningen tevergeefs, want geen enkele andere kudde kon evenaren wat de gunst van Allah aan Vrouwe Ḥalīmah had geschonken.

Vol bewondering aanschouwden de dorpsbewoners hoe de dagen van ontbering en zorgen voorgoed tot het verleden behoorden voor Vrouwe Ḥalīmah en haar echtgenoot. Ze waren diep doordrongen van het besef dat Allah zijn genade over haar huis, gezin en bezittingen had uitgestort. Het was overduidelijk dat de welwillendheid van Allah hun leven had verrijkt en hen had verheven tot een staat van welvaart en overvloed. Gedurende het verblijf van de Profeet ontbrak het hen aan niets, en ze werden overladen met de zegeningen en voorzieningen die Allah hun had geschonken.

De Profeet Mohammed gaat naar huis

Zienderogen vloog de tijd voorbij. Nu was het moment aangebroken om de Profeet -vrede zij met hem- terug te brengen naar zijn moeder. Met een bezwaard hart begaf Vrouwe Ḥalīmah zich op weg naar Mekka. Bij haar aankomst werd ze geconfronteerd met een epidemie die Mekka had getroffen. In het licht van deze tragische gebeurtenis, kwam Vrouwe Āminah tot het wijze besluit dat het verstandig was dat om het kind weer mee terug naar het dorp te nemen. Een ongekende vreugde en blijdschap overstroomden het hart van Vrouwe Ḥalīmah. Aldus bleef de Profeet -vrede zij met hem- nog vier jaar onder de liefdevolle hoede van zijn zoogmoeder Ḥalīmah en haar gezin, in de stam van Banū Bikr.

Een ode aan Vrouwe Ḥalīmah

***

De Manifestatie van Allah’s genade

De komst van de Profeet Mohammed bracht een buitengewone genade en voorspoed met zich mee voor het arme gezin, waardoor hun lot voorgoed veranderde. Deze zegeningen verspreidden zich als spetters van genade en raakten iedereen die in zijn nabijheid kwam. Het is een krachtig bewijs van hoe de begunstiging en zegeningen van Allah kunnen leiden tot welvaart en zegen, zelfs voor degenen die in aanraking komen met bijzondere individuen.

De Profeet Mohammed was een uitzonderlijk persoon, wiens aanwezigheid en leringen een diepgaand effect hadden op de samenleving. Zijn boodschap van vrede, rechtvaardigheid en broederschap bracht verandering en harmonie in een wereld die voorheen verscheurd was. Zijn leven en voorbeeld dienen als een blijvende inspiratie, een herinnering aan de kracht van genade en hoe één persoon het lot van velen kan veranderen.

Het verhaal van de jeugd van de Profeet Mohammed bij Vrouwe Ḥalīmah illustreert op prachtige wijze de wonderen van Allah’s genade en zegeningen. Het herinnert ons eraan dat Allah altijd in onze behoeften voorziet en dat Hij vaak zijn zegeningen in onverwachte vormen schenkt.

De liefdevolle zorg die Vrouwe Ḥalimah toonde, laat ons zien hoe belangrijk het is om goed voor anderen te zorgen, zelfs als ze niet ons eigen bloed zijn. Haar mededogen en toewijding aan de jonge Profeet Mohammed zijn een inspiratie voor ons allemaal. Het herinnert ons eraan dat we moeten streven naar een wereld waarin we elkaar liefhebben, respecteren en altijd klaarstaan om elkaar te ondersteunen in tijden van nood.

Laten we daarom leren van het voorbeeld van Vrouwe Ḥalimah en streven naar een samenleving waarin zorg en mededogen centraal staan. Laten we er zijn voor anderen, zelfs als ze vreemden zijn, en laten we de zegeningen van Allah delen met iedereen om ons heen. Door elkaar lief te hebben en te ondersteunen, kunnen we een wereld creëren waarin genade en voorspoed voor allen is.