Van Hāshim naar ʿAbdul Muṭṭalib.

Hāshim, de voorvader in de tweede generatie van de Profeet Mohammed, vrede zij met hem, trouwde in Medina met een vrouw van de Banū Najjār-stam. Hun zoon, Shaybah, werd later bekend als ʿAbdul Muṭṭalib, de directe grootvader van de Profeet -vrede zij met hem-. Hij was een rechtschapen en godvruchtig persoon die vaak naar de grot Ḥirā ging om te mediteren en Allah te aanbidden. Het licht van de Profeet, vrede zij met hem, was duidelijk zichtbaar op zijn voorhoofd.

Middelaar en zorgverlener voor mens en dier

De Mekkanen maakten hem tot middelaar in hun smeekbeden en hun gebeden werden altijd verhoord. Hij was zeer vrijgevig en zorgde voor de mensen en vogels, waardoor hij de bijnaam ‘Muṫʿim ul ṭayr’ (vogelvoerder) kreeg. Hij voorzag bedevaartgangers die van ver kwamen van voedsel en onderdak.

ʿAbdul Muṭṭalib en de Zamzam-bron

Een van zijn grootste daden was het opgraven van de Zamzam-bron, die uit de tijd van de Profeet Ismāʿīl stamde. Door nalatigheid was de bron beschadigd geraakt en onbruikbaar geworden, maar ʿAbdul Muṭṭalib liet deze repareren zodat mensen weer van het water konden drinken. Dit water is heilzaam en zegenrijk, en bedevaartgangers nemen het mee naar huis voor hun gezin en familieleden. Na de dood van zijn vader werd ʿAbdul Muṭṭalib de beheerder van de Kaʾbah.

ʿAbdul Muṭṭalib en de Mensen van de Olifanten

Een van de bekendste gebeurtenissen uit zijn leven is zijn confrontatie met de ‘Mensen van de Olifanten’. Dit was een leger dat in het jaar van de geboorte van de Profeet, vrede zij met hem, Mekka wilde binnenvallen met een olifantenleger. ʿAbdul Muṭṭalib slaagde erin de invasie te voorkomen door zijn toevlucht te nemen tot Allah en smeekte om bescherming. De invasie van de ‘Mensen van de Olifanten’ is een van de belangrijkste gebeurtenissen in de pre-islamitische geschiedenis van Arabië.

De rol van ʿAbdul Muṭṭalib als voogd van de jonge Profeet Mohammed

Na het overlijden van Vrouwe Āminah, de moeder van de Profeet, ontfermde ʿAbdul Muṭṭalib zich over de zorg van zijn kleinzoon. Hij overleed twee jaar later toen de Profeet -vrede zij met hem- acht jaar was. ʿAbdul Muṭṭalib zou naar zeggen 120 jaar oud zijn geworden en werd begraven naast zijn betovergrootvader Qusay bin Kilāb in al-Ḥajūn in Mekka.

In de geschiedenis van de islam wordt ʿAbdul Muṭṭalib herinnerd als een voorbeeld van oprechtheid, vrijgevigheid en godsvrucht. Zijn daden en deugden hebben niet alleen zijn eigen tijdgenoten geïnspireerd, maar ook latere generaties. Zijn rol als grootvader van de Profeet, vrede zij met hem, is van onschatbare waarde, omdat het de weg bereidde voor de komst van de laatste en meest geliefde profeet van Allah.