De tweede methode

De tweede methode om de Ramadan te bepalen hangt sterk af van gunstig weer, waarbij het luchtruim helder en schoon is. Dit vergroot de kans om de maansikkel met het blote oog waar te nemen. In tegenstelling tot bewolkt en slecht weer is het bij gunstig weer makkelijker om de eerste maansikkel waar te nemen met de ogen. Daarom is bij deze methode de berichtgeving van één persoon niet meer voldoende.

Voor de geldigheid van de tweede methode moet een grote groep mensen verslag doen van de maanbezichtiging. Imam Muḥammad bin ʿAlī al-Ḥaṣkafī [1088 AH] schreef hierover het volgende:

“Wanneer het niet bewolkt of stoffig is, dan zal het bericht van een grote groep mensen voldoende zijn, wat zorgt voor een hoge mate van waarschijnlijkheid. Het is ook voldoende als de imam twee getuigenverklaringen aanneemt. Dit standpunt wordt geprefereerd in het boek Baḥr al-Rā‘iq. In het boek Kitāb al-Aqḍiyah wordt echter vermeld dat de getuigenis van één persoon ook voldoende is als hij van buiten de stad of vanuit een hoog gebied arriveert. Dit standpunt wordt geprefereerd door Żahīr al-Dīn. Voor de overige negen maanden geldt de regelgeving zoals die van het einde van de Ramadan.”

In het bepalen van de start van de Ramadan spelen verschillende methoden een rol, waaronder de waarneming van de maansikkel met het blote oog bij gunstig weer. Maar bij deze methode is de berichtgeving van één persoon in tegenstelling tot de eerste methode niet meer voldoende, en is een grote groep getuigen nodig om de geldigheid te waarborgen. Het is interessant om te zien hoe deze eeuwenoude traditie nog steeds relevant is en zorgvuldig wordt gevolgd. Laten we hopen dat we deze heilige maand binnenkort weer in gezondheid en harmonie mogen vieren.